SİNDİRİM SİSTEMİ HASTALIKLARI
Gastrointestinal sistem (GİS) ağızdan başlayan ve rektuma kadar olan komplike bir sistemdir. Bu sistemde; glandular sekresyon, mukozal hücre absorbsiyonu, intestinal motilite ve kompleks neuroendokrin aktivite gibi çok sayıda fizyolojik olay şekillendiğinden, GİS hastalıkları Veteriner hekimlikte önemli bir yere sahiptir.
ÖN SİNDİRİM (AĞIZ) ORGANINI HASTALIKLARI
Ağız ile ilgili bozuklar şöyle sıralanabilir.
- Yem alımında rahatsızlık, - Çiğneme bozukluğu,
- Alınan yemin ağızda ıslatılamaması – Yutkunmada güçlüktür.
Bunların sonucu - Ön mideler ve abomasum hastalıkları,
- Metabolizma hastalıkları,
- Vitamin ve mineral madde yetmezliğine bağlı hastalıklar görülür.
1) Yem alımı ve Çiğneme Bozukluklarına yol açan durumlar;
-
Ağrılı durumlar; (Stomatitis, Şap, Mavi dil, Ektima, Distemper, Üremi),
-
Motorik sinirlerin felci; (N. Facialis)
-
Çene eklemi hastalıkları; (Çıkık, kırık, felç)
-
Çiğneme kaslarındaki hastalıklar; (Tetanos, Myositis eosinophilia, Dilde atrofi),
-
Sentral kökenli bozukluklar; (Borna hastalığı, Hidrosephalus),
-
Isırma bozuklukları; (Brachiygnathie gibi anomaliler),
2) Yutkunma bozuklukları;
I. Faz; yemin farenkse iletilmemesi (Dil felçlerinde)
II. Faz; Yutaktan geçememe, (farengitis, farenks felci ve tümörleri, narkoz durumları, koma sonucu hatalı yutma ve regürgitasyon)
III. Faz; Ösefagus bölümünde geçiş zorluğu,
-
Kompresyon stenozları (Tümör vb.),
-
Yangı ve yeni oluşumlar sonucu stenoz durumları,
-
Yapışma, divertikel ve obstrüksiyon (patates, pancar, elma) durumlarında görülür.
İŞTAH: Bu sistemin muayenesinde öncelikle iştahın kontrolü yapılır. Hayvanın alışık olduğu yeme istek ve arzu belirtisidir. Önlerine konan kaliteli ve dengeli yemi yiyor ve suyu içiyorsa iştah yerindedir.
İŞTAHSIZLIK: İştahın azalması (İnappetence) veya tamamen ortadan kalkması (Anoreksi) olarak adlandırılır. İştahsızlık genel bir bulgu olup hastalık belirtisi olarak değerlendirilmez. Ancak hayvanın sağlıklı olup olmadığının önemli bir göstergesidir. Alışık olmadıkları yemlere isteksiz olmaları fizyolojik bir olay olabildiği gibi, korku, heyecan, aşırı egzersiz, yorgunluk yada gıdalardaki ani değişiklikler ve nakil edilmelerinde iştahta değişiklikler meydana gelir. Bu nedenlerin dışındaki iştah azalması veya tamamen kaybolması vücutta iştah merkezini deprese eden bir rahatsızlığa işaret eder. Tüm lokal veya genel enfeksiyonlarda, ağrı ve sancı durumlarında, sindirim sistemini etkileyen lokal etkilerden ve diğer tüm hastalıklarda iştah azalır yada tamamen ortadan kalkar.
İŞTAHIN ARTMASI (POLİFAJİ): Patolojik durumlarda ve kimi organ hastalıklarında ortaya çıkar. Köpeklerde Diabetes mellitus, pankreatik fibrozis, çok zayıflık yada hastalıkların nekahet dönemlerinde, kronik malabsorpsiyon bozukluklarında, hipofiz tümörlerinde, hipotalamik disfonksiyonlarda ve paraziter enfeksiyonlarda iştaha artar.
PİCA (Allothrophagia): Hayvanların normal gıda maddesi niteliğinde olmayan maddeleri (toprak, kemik, kıl yumağı, metalik objeler) yemeleridir. Daha ziyade vitamin ve mineral madde yetmezliklerinde görülür. Sıklıkla travmatik lezyonlara, obstrüksiyonlara, kum sancısı ve Botilismusa neden olurlar. Bu sendromun esas nedeni nutrisyonel yetersizliklerdir.
İştahla ilgili bozuklukların tedavisinde; Öncelikle nedenin ortaya konulması şarttır. Bu nedenle dikkatli bir muayene ve iyi bir anamnez gerekir. Anoreksi durumlarında İV Dekstran solüsyonları, tonik ilaçlar, protein deriverleri verilir. Oral solüsyonlar verilir. İştaha normale dönene kadar B kompleks vitaminler, mineral madde takviyeleri yapılır. İştah artırıcı özelliklerinden dolayı at ve köpeklere kortikosteroidler ve anabolik steroidler verilir. Rumen stimulantları ve antibiyotikler verilir.
GİS bozukluklarında görülen başlıca semptomlar;
- Anoreksi - Disfaji - Vomitus (Kusma)
- Diyare (ishal) - Abdominal gerginlik, -Abdominal ve pelvik ağrı
- Durgunluk, nöbet ve huzursuzluk gibi sayılabilir.
ANOREKSİ: Hayvanın alışık olduğu yemi reddetmesi veya yememesi durumudur. Kısmi veya tam olmak üzere iki şekilde gözlenir.
Diş çürüğü, diş dökülmesi, ağız ve ösefagusta yabancı cisim, ösefagusa basınç yapan tümör gibi ağız ve ağza yakın bölgelerdeki lezyonlardan oluşabileceği gibi, ateş, hipotermi, vücudun değişik yerlerindeki akut ve kronik ağrılar, apseler, generalize enfeksiyonlar, metabolik ve hormonal bozukluklar, MSS primer bozukluklarında anoreksi görülür.
DİSFAJİ: Yutma güçlüğü veya yutamama halidir. Disfaji anorekside belirtilen orafarengiyal lezyonlar dışında, Kuduz, Botilismus ve bazisserebri sendromu gibi MSS hastalıklarında önemli bir bulgudur. Orafarengiyal disfajilerde, gıdalar genellikle alındıktan birkaç saniye sonra ağızdan düşer. Ösefagal disfaji daha çok gecikmiş regürgitasyona neden olur ve abartılı yutma hareketi görülmez.
Disfaji genelde anoreksiyle karıştırılır. Hayvan isteksizde olsa yemi alabiliyor ve çiğneyebiliyorsa anoreksi düşünülmemelidir. Disfaji yutmanın güç ve ağrılı oluşumu ile anlaşılır. Baş ve boyun aşağıya gergin olarak tutulur. Yutma sırasında farenks kaslarının belirgin kontraksiyonları görülür. Tekrarlayan yutma çabaları sırasında hayvan başını sallar, dilini dışarı çıkarıp çektiği ve bazen inlediği ve hatta bağırdığı gözlenir.
Dilin bu hareketi ile birlikte disfaji gözlendiğinde hasta; orafarengiyal travma veya yangı, ağızda yabancı cisim, diş çürüğü, diş dökülmesi ve ülser yönünden incelenmelidir.
Kedi ve Köpeklerde Orofarengeyal Disfajinin Nedenleri:
Morfolojik Fonksiyonel
Stomatitis, Glossitis Mastikator myositis, Myastenia gravis
Farengitis, Tonsillitis Kuduz, Yalancı kuduz, Botilismus
Orofarengeyal neoplaziler Hidrosephalus, Krikofarengeal akalasya
Diş ve diş eti hastalıkları Polimyositis, Kraniyal V,VII, IX, X, XII
Retrofarengeal apseler ve lenfadenopatiler sinirlerin nöropatileri
Salya bezi hastalıkları, Hyoid kemik kırıkları ve dislokasyonu
Ruminantlarda Orofarengeyal Disfajinin Nedenleri:
Konjenital anomaliler: Yarık damak, brahiognati
Yabancı cisim ve travmatik hasarlar: Mandibuler ve hyoid kırıkları, farengeyal perforasyon
Kimyasal maddeler: Asit ve alkaliler,
Neoplaziler.
Parazitler: Sülük invazyonu,
Diş hastalıkları: Diş kırıkları, apseleri, aşınmaları ve taşları, peridontal hastalıklar, florozis,
Tükrük bezi hastalıkları:
Stomatitise neden olan hastalıklar:
- Bakteriyel hastalıklar: Nekrotik stomatitis, aktinobasillozis ve aktinomikozis,
- Viral enfeksiyonlar: Şap, Veziküler stomatitis, BVD-MD, Mavi dil, Sığır Vebası, Ektima,
- Mikotik enfeksiyonlar: Candidiazis,
Ösefagal disfajiler:
İntrinsik faktörler: Ösefagusta obstrüksiyon, divertikulum, stenoz, dilatasyon ve yangı,
Ekstrinsik faktörler: Konjenital anomaliler, kalıcı sağ aortik kemer, mediastinal ve
retrofarengeal apseler, neoplazmalar, diyaframa fıtkı,
Share with your friends: |