Place and Distibution Strategies of Pamukkale Şarapçılık & Shiraz Wine

Place and Distibution Strategies of Pamukkale Şarapçılık & Shiraz Wine

They are aware of the fact that; they can not make everyone happy at the same time so they have a target group. Their target Group is people who have the "Purchasing Power”. So they locate and distibute their product on the basis of this view.

Aegean Region-General Manager Salih Karademir told us that the demand for wine inraeses as weather gets hot. So their distribution net is stronger in touristic places ,with respect to ohers. Especially in Çeşme, Kuşadası, Marmaris, Bodrum, Ayvalık, Antalya, Özdere,...........

But this does not mean that they do not have a good distributıon net in other places. As Aegean Region distributor they focus on Alsancak a lot. As we have mentioned before, their target group consists of consumers who have the purchasing power besides they aim to get the attentıon of those who have high education levels and open to innovation.

So they try to locate their products:

We would like to inform you about a nice experince of an actual customer of Pamukkale Şarapçılık.

SHIRAZ: You can find their special Shiraz wine at all places written above. But when you ask the waiter or waitress to recommend you a specal wine for a special evening; the answer woud be definitely “Shiraz- The velvety dark red wine"

Given this chaotic world, it is important to apply all your energies effectively to have any chance at all of communicating with your target customers. If you try to sell to everyone, then you will probably end up selling to no one. It is much better to focus on a particular market niche, which is a group of customers who will be the target of your marketing efforts. To really sharpen your marketing efforts, a tight definition of this niche of customers is essential. In many business-to-business Sales, it may be possible to create a database of the decision-makers in the client companies. This database is then your niche. This is the only target you will focus on.

This does not rule out that others not in the niche you have selected may become aware of your product/service and may wish to buy. Such fortuitous sales are most welcome but should not divert the aim of your marketing efforts away from your niche market.
There are two checks you should make on your selected market niche. A reasonable target is that EVERYONE in your niche, without exception, should know about your product/service and have a favourable view of it in say 3 years. Your actions and communication efforts should be geared to making this happen. Is this possible? Or is your niche too large so that you will be trying to hit too many people with less than full effectiveness.

The second check is that this niche should be big enough. That means that, with the rate at which niche prospects become aware of your product/service and then buy, the sales growth must produce satisfactory sales revenues to achieve the company goals. A "what-if" analysis done on possible sales scenarios will rapidly confirm whether the chosen niche can fulfill the company's goals.

Once the niche has been selected, the typical prospect in the niche becomes a key in defining the whole marketing strategy. What does that typical prospect really want and how can we make sure that he or she develops the confidence and trust in our company so that they buy from us? We should stand in the shoes of that typical prospect and see what our company and the product/service we offer looks like through their eyes. That niche prospect can become a mirror in which we check out whether what we communicate and what we offer will make the sale happen. The typical steps in a Marketing Plan can be developed with that niche prospect in mind. If we do a SWOT Analysis, then this must focus on this market niche. If we use the Marketing 4 P's then each can be considered with respect to that typical niche prospect.

Swot Analysis and the Competition
In our SWOT Analysis, the analysis of the Strengths and Weaknesses of the competition versus our own company strengths is only considered relative to the needs of the target prospects in our market niche. Indeed a better way of doing the SWOT Analysis is to imagine that a typical potential customer is trying to evaluate which of the potential suppliers is likely to be the best supplier. So it is important to try to get into the shoes of that prospect and be very objective in identifying the strengths and weaknesses. Equally the Opportunities and Threats in the SWOT analysis should be considered as they apply to the Market Niche. Sometimes a market niche is not affected or is less affected by some trends that may be having a major impact on the big players in the industry.

Selling to the Market Niche
With this approach whereby the members of the target market niche help define the Marketing strategy, the selling approach becomes a natural extension of the marketing approach to prospects.

In the "olden days", companies would make good products and then hang a sign outside their store to encourage people to come in and buy. The marketing 4 P's approach could be seen as a way of making that process more effective. By being more visible through the marketing strategy, potential customers are more likely to come into the store. The hope is that by word-of-mouth combined with the publicity program, purchasers will flock through the doors. This process obviously works and may be the only way if you are dealing with retail markets for low-priced items.

However in other cases, there may be a better way. The Market Niche approach has identified the target prospects, in some cases by name where a database can be set up. This links naturally with the High Probability Prospect Selling approach. Jacques Werth, the inventor of the approach, suggests that the key to selling is to contact as many potential leads as possible by telephone. Very rapidly, you determine that many of these leads are not potential purchasers on that occasion. So you terminate the call quickly, perhaps indicating that you will call in a few months if appropriate. You spend more time with those who may be potential purchasers, identifying if your product/service meets their needs and if they are willing to purchase from you. In a sense, this links with the notion that sellers do not sell but rather purchasers buy. The HPPS approach accelerates the process whereby live potential purchasers are contacted and buy from you.

The Market Niche approach has already developed a Product/service/Price package best suited to the target customers, has communicated with them effectively through the Publicity program, and arranged that they can easily be supplied with the product ("Place"). So this preferred niche of customers already is well positioned for the sales process described in the HPPS approach.

Denizli'de çekirdekten yetişen işadamlarının ortak özelliği fırsatları en iyi şekilde değerlendirmeleri. Kurdukları hayalleri gerçeğe dönüştüren işadamları bugün ABD, Fransa, Danimarka, Hollanda, Almanya ve Yunanistan'a ihracat yapan fabrikaların sahibi.

Türkiye'nin en ünlü üzümü olan Kalecik Karası'nın rakibi Çalkarası üzümleri Denizli'de yetiştiriliyor. Güney İlçesi'nde, yıllık 100 bin litre kapasiteyle 1962'de üretime başlayan Pamukkale Şarapçılık, şarabın anavatanı sayılan Fransa başta olmak üzere Almanya, Hollanda, Danimarka, Avusturya ve diğer AB ülkelerine ihracat yapıyor.

Sezer'in tercihi

Şarapçılıkta uzman mühendisleri bünyesine katan Pamukkale Şarapçılık, teknolojisini yenileyince kapasitesini 2 milyon litreye çıkararak Türkiye'nin en modern şarap üretim ve şişeleme tesislerinden biri haline geliyor. Anadolu'nun en iyi şaraplık üzümlerini, Alman şarap uzmanlarının danışmanlığında işleyen firma, bugün Avrupa pazarlarında Pamukkale adıyla yer alıyor. Pamukkale Şarapçılık San. Tic. A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanı Yasin Tokat, başarı öykülerini şöyle anlatıyor: 'Türkiye'de 20 firma içerisinde sıralamalarda kalite olarak ilk üç, kapasite bakımından da ilk beşte yer alıyoruz. Kapasite üzerinden ihracat oranlamasında ise birinci sıradayız. En çok ihracat yapan firmalar arasında da üçüncüyüz. Geçtiğimiz günlerde gazetelerde Cumhurbaşkanımız Ahmet Necdet Sezer'in yabancı konuklarına Pamukkale Şarapları'nı ikram etmesiyle ismimiz gündeme geldi.'

1962 yılında, Denizli'nin Güney ilçesinde, yıllık 100 bin litre kapasite ile üretime başlayan Pamukkale Şarapçılık, 1967 yılına kadar üretimini dökme şarap olarak pazarladı. Bu tarihten itibaren üretimini şişeli olarak piyasaya sundu. 1972 yılında başlattığı bir atılımla şarapçılıkta uzman mühendisleri bünyesine katıp, teknolojisini yenileyerek yoluna devam eden Pamukkale Şarapçılık, kapasitesini 2 milyon litreye çıkararak Türkiye'nin en modern şarap üretim ve şişeleme tesislerinden biri haline geldi. Anadolu'nun en iyi şaraplık üzümlerini, Alman şarap uzmanlarının danışmanlığında işleyen firma, bugün Avrupa pazarlarında Pamukkale adıyla yerini aldı. Pamukkale Şarapçılık San. Tic. A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanı Yasin Tokat konuyla ilgili olarak şunları söyledi:

Denizli'nin Güney İlçesi'nde üretilen Pamukkale Şarapları, şarabın beşiği Fransa'da da ilgi gördü. Geçtiğimiz yıl girdiği Fransa'da pazar payını 100 bin şişeye çıkararak ikiye katlayan Pamukkale Şarapları A.Ş.'nin Yönetim Kurulu Başkanı Yasin Tokat, kısa sürede dünya markaları arasına Pamukkale'yi de yazdıracaklarını söyledi.

Çeşitli üzüm türlerinin yanı sıra Güney İlçesi'nde oluşturulan Kalecik Karası bağlarından elde edilen üzümü de değerlendirdiklerini anlatan Tokat, yılda 3 milyon litre şarap üretemi yaptıklarını açıkladı. Üretimlerinin yüzde 25'ini AB ülkelerinden Fransa, Almanya, Hollanda, Danimarka ve Avusturya'ya ihraç ettiklerini belirten Tokat. son 3 yıldır Japonya'ya da ihracat yaptıklarını söyledi. Tokat, ‘‘Anadolu'nun en iyi şaraplık üzümlerini Alman şarap uzmanlarının danışmanlığında işliyoruz. Bu yılın ilk 9 ayında 100 bin şişesi Fransa'ya olmak üzere toplam 400 bin şişe şarabı AB ülkelerine ihraç ettik. 500 bin euroluk ihracat gerçekleştirdik. Kalitemizle şarabın beşiği Fransa'da da kendimizi kanıtladık. Geçtiğimiz yıl Fransa pazarına girmiştik ve 50 bin şişe şarap göndermiştik. Bu yıl pazar payımız ikiye katlandı.’’ dedi.

Türkiye'nin en modern şarap üretim ve şişeleme tesislerinden birine sahip olduklarını belirten Yasin Tokat, ‘‘Kalitemizle iç ve dış piyasada kendimizi kanıtlıyoruz. Kısa sürede sonra dünya markaları arasına Pamukkale Şarapları da yer alacak. Bizim kalitemiz Çankaya Köşkü'nde de biliniyor ve Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer köşke gelen yabancı konuklarına Pamukkale Kalecik Karası kırmızı şarabı ile Pamukkale Angora beyaz şarabı ikram ediyor’’ diye konuştu.

En büyük şarap üreticisi ülkelerden biri olan Türkiye'de 1990'lı yılların başından itibaren tüketim de artmaya başladı. Son yıllarda birbiri ardına açılan şarap evleriyle birlikte artık şarap, rakıyla başa baş gitmeye başladı. Bu arada şarap içmenin bir "kültür" gerektirdiğinin de farkına varıldı. İyi bir şarap içicisinin bu kültüre sahip olması gerekiyor.

Zarifi restoran da iki yıldır şarap tadım kursları düzenliyor. Geçen kış altışar hafta süren üç ayrı kursta toplam 50 kişi “şarap uzmanı” oldu. Zarifi, bu kursların yoğun ilgi görmesi üzerine bu yıl tekrar başlattı. Alkollü içkiler uzmanı Raci Bostancı’nın verdiği kurslar, 6 hafta sürüyor. Üzümün yetiştirilmesinden üretim aşamalarına, saklanmasından şişelenmesine, dil ve burun kullanımından şarabın tanınmasına kadar her şey öğretiliyor. Kursa katılan öğrenciler şaraplardaki etiketleri okumayı ve şarap bölgelerini öğreniyor. Kurstan sonar kursiyerler, eline aldığı şişeyi tanımaya başlıyor. Pazar günleri 16:00 – 18:00 arasında Zarifi Beyoğlu’ndaki kurslara her yaştan ve statüden insan katılıyor.

Kültür seviyesi ile doğru orantılı olarak kabul edilen şarap tüketiminin Türkiye’de artışa geçtiğini belirten Sevilen Şarap Sanayi A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanı Coşkun Güner, “Türklerin en çok tercih ettiği alkollü içecek olan rakı eskisi gibi talep görmüyor. İçki tercihlerinde rakıdan şaraba doğru bir yönelme var. Eskiden şarap içmeyenler, bu önyargılarından kurtuldu” dedi. Şaraba yönelmenin en büyük nedenlerinin şarabın hafif alkollü olması ve vücudu fazla rahatsız etmemesi olduğunu söyleyen Güner, “Turizm sektörünün gelişimi Türk şarap sektörünün de geliştirdi. Türkiye’nin dünya ile entegrasyonunun da son yıllarda artışıyla artık Türk tüketicisi de şaraba sıcak bakmaya başladı” dedi.

Şarabın Sağlığa Faydaları
KALP DAMAR HASTALIKLARININ EN İYİ KORUYUCUSU ŞARAP

“FRANSIZ PARADOKSU”

Bugün hala dünyanın birçok ülkesinde insanlar açlıktan ve kötü beslenmeden hayatlarını kaybederken, gelişmiş olarak adlandırılan ve ellerinde sayısız gıda maddesi bulunan sanayi ülkelerinde, insanlar “uygarlık”tan kaynaklandığı söylenen hastalıklardan ölmekte. Her gün bilincine biraz daha fazla vardığımız bir şey varsa o da yaşanan ciddi sağlık sorunlarının nedenlerinin yaklaşık yarım yüzyıldır batı ülkelerinin alışkanlık haline getirdiği beslenme şekline bağlı olduğudur.

Gelişmiş ülkelerde, ölüm nedenlerinin çoğu kalp damar hastalıklarıdır. Amerika’da ise bu nedenle meydana gelen ölümler 2/3 oranındadır. Ölüme yol açan kalp krizleri aynı zamanda başka hastalıklardan dolayı da meydana gelebiliyor (şeker hastalığı, oburluk yada yüksek tansiyon). Bu kalp krizleri de genelde damar tıkanıklığından kaynaklanmaktadır. İçi LDL kolestrolden oluşan ve damar tıkanıklığına neden olan yağ depoları, bu damarların dayanıklılığını azaltır ve onların gerilmesine yol açar.

Kalınlaşmaya başlayan kan ise pıhtılaşarak bir arteri tıkayabilir. Bu oluşumun meydana geldiği bölgeye göre değişik tip patolojiler meydana gelmektedir. Koronerler (kalbe kan pompalayan arterler) seviyesinde meydana gelecek bir kalp krizi, beyne kan pompalayan arterlerin kasılmasıyla meydana gelecek beyin kanaması riski ve göz retinası seviyesinde seviyesinde meydana gelecek bir pıhtılaşma da körlük riskini meydana getirecektir.

Yüzyıllardır Amerikalılar kalp ve damar yolları hastalıklarından çekmektedirler: 1990 yılında 1,5 milyondan fazla Amerikalı kalp krizi geçirmiş ve çeyreğinden fazlası ölmüştür. 60 yaşından daha genç olan kişilerin yüz yüze kaldıkları bu hastalık nedeniyle dünyanın en güçlü devleti sayılan Amerika bu konuya el atmadan duramazdı.

Bir kereliğine büyüklük komplekslerini bir kenara atan Amerika’lılar diğer ülkelerdeki ölüm oranlarını ve nedenlerini araştırarak bunun her yerde aynı olup olmadığını incelemeye koyuldular. 1980 yılında Prof. Ducimetiéré’in yedi bin insan üzerinde gerçekleştirdiği araştırma sonucunda batı ülkeleri arasında farklılıklar ortaya çıkmış oldu. Özellikle de Fransa’da kalp krizinden ölenlerin sayısı Amerika’ya göre oldukça düşüktü ve bu rakam %36 ile %56 arasında fark gösteriyordu.

En şaşırtıcı olanı ise, bu araştırmanın aynı yaşta ve aynı hastalıklardan mustarip kişiler arasında yapılmış olmasıydı. Bu kişilerin hepsi yüksek tansiyon, kolestrol ve şeker gibi hastalıklardan şikayetçiydiler. Böylelikle bilim adamları, Amerika’larla aynı oranda yağ tüketiyor ve aynı oradanda yüksek kollestrolleri bulunuyor olsa da Fransız’ların daha az kalp krizi geçirdiklerini ortaya çıkardılar.

“Fransız Paradoksu” su yüzüne çıkmıştı! Çünkü yılalrdır kolesreolden korkan ve paranoyaklaşacak kadar besin maddelerinden yağı çıkaran Amerika’lılar için bu sonuç oldukça karışıktı.

1990 yılında WHO’nun (Dünya Sağlık Örgütü) istatistiklerinden şu sonuçlar çıkmıştır:

Yaşa göre ölüm oranları (100.000 İnsan için)

Ülke: ABD
Ana Arter sonucu ölenler: 240
Kandaki ortalama kolestrol: 2,09
% Yağ tüketim oranları: %46

Ülke: FRANSA

1981 yılında WHO’nun yirmi değişik ülkede ve kırk ayrı merkezde yürüttüğü büyük MONICA araştırması (Monitoring Cardiovascular Diseases) avrupa’daki ölüm oranlarını karşılaştırmıştır:

100.000 kişi için ölüm oranı:

*KYÖ=Koroner yetmezlik'ten ölenler,

Şehir: / Ülke: / *KYÖ: / *TÖO:

İşte bu yolla “Fransız Paradoksu”nu görmüş oluyoruz ve kuzey-güney doğrultusunda bir “eğim” farkediyoruz: Fransa’nın kuzeyindeki ölüm oranları Anglo-Sakson ülkelerinin ölüm oranlarıyla benzerlik göstermektedir. Bir tek güneydeki Toulouse şehri koroner yetmezlikten gelen ölüm oranlarının ne kadar düşük olduğunu bize göstermektedir.

Dolayısıyla geriye bir tek bu “paradoksu” yorumlamak kalıyordu. Bu da epidemiyoloji tarafından gerçekleştirildi. Bu bilim dalı, hastalıklarla risk faktörleri arasındaki ilişkiyi ya da daha doğrusu bu ikisi arasındaki karşılıklı bağıntıyı araştırır. Beslenmenin içeriği tartışmasız bu farklılığı açıklamaktaydı. Bu epidemiyolojik araştırmalar bizi dört ana sonuca götürmektedir.

· Ana arterlerden dolayı meydana gelen ölümlerin çoğu doymuş yağ ve taze süt ürünleri tüketimiyle eşit orandadır. Grafiklere baktığımızda, daha fazla doymuş yağ (hayvansal gıda) ve süt tüketen Anglo-Sakson ülkelerde bu ölüm oranı diğerlerinden daha yüksektir.

Bu oran çoğunlukla balık tüketen Japonya’da ve sık sık zeytinyağı kullanıp az ya da neredeyse hiç süt tüketmeyen Akdeniz ülkelerinde daha düşüktür.

· Yine içinde doymuş yağ bulunan peynirin bu grafikleri etkilemediği vurgulanmıştır. Bunun nedeni ise herkes tarafından bilinir: Peynirlerin içindeki yağ bağırsaklar tarafından tam olarak emilemez. Bunun nedeni ise bu yağların kalsiyum ile bir tür “sabun” oluşturması ve dosdoğru dışkıyla atılmasıdır. İşte bu nedenle büyük bir peynir tüketicisi olan Fransa bu grafiklerde iyi bir konumdadır.

· Ana arterlerden dolayı meydana gelen ölümler, meyve, sebze ve bitkisel yağ oranıyla tersten hareket eder (hurma yağı hariç).

· Aynı şekilde bu ölümler alkol tüketimine göre tersten hareket etmektedir. Ve bu alkollü içeceklerin arasında bir tek şarap açık bir şekilde bu hastalıkların ve ölümleri engellemektedir.

Bir başka deyişle, bir ülkede kişi başına ne kadar çok şarap tüketilirse kalp ve damar yolları hastalıkları düşük olacaktır. Grafikler çok net bir şekilde Fransa, Yunanistan, İtalya ve İspanya gibi şarap üreticisi ülkelerin ölüm oranlarının daha düşük olduğunu göstermektedir.

Tam tersine Anglo-Sakson ülkelerde ve özellikle kuzey ülkelerinde bu oran ve risk üç kat, ölüm oranı ise dört kat daha fazladır ve bu bize Finlandiya ile Fransa arasındaki farklılığı göstermektedir. Grafikler sayesinde elde edilen sonuç ilginçtir. Bir ülke ne kadar az şarap tüketirse kalp krizi oranları bir o kadar artacaktır.

Dolayısıyla ortaya çıkan bu dört etkenden (doymuş yağ, süt ürünleri, sebze ve meyve, şarap tüketimi) tartışılmaz olarak en çok şarap tüketimi “Fransız Paradoksu”nu açıklamaktadır.

İşte Prof. Renaud da 1992 yılında en önemli tıbbi dergilerden biri olan Lancet’ye bu açıklamayı yapmıştır. Yine aynı şekilde vardığı bu sonucu 17 Kasım 1991 yılında bir Amerikan televizyonuna da yapmıştır. (Sixty minutes, CBS televizyonu). İşte bu program Amerika’ya bir bomba etkisi yaratmış ve o günden bu yana şarap tüketimi bu ülkede oldukça artmıştır.

Ancak bu hastalıkların önlenmesi için bir tek şarap yeterli değildir, aynı oranda ne yendiği de önemlidir. Bu nedenle Fransa’da üç ayrı şehirde beslenme alışkanlıkları araştırılmıştır.

Kaynak: Alfa Yayınları 10 numaralı Montignac serisinden
SAĞLIĞINIZIN “ŞEREFİNE” ŞARAP - Michel Montignac


DAMAK TADI

Ülkemizde yükselen değer
ŞARAP

Taze üzüm suyundaki şekerin fermantasyon yoluyla alkole dönüşmesi ile elde edilen ve birçok çeşide sahip olan medeniyet tarihi kadar eski bir içecektir şarap...

Selçuk ANİŞ
Son yıllarda ülkemizde de ilgi görmeye başlayan şarabın tarihçesi günümüzden 7.000 yıl öncesine kadar dayanıyor. Arkeolojik kazılardan ortaya çıkarılan bulgular asma ağacının anavatanının Ön Asya olduğunu gösteriyor. Mezopotamya’da milattan 4000 yıl önce Sümerler tarafından şarap yapıldığı biliniyor. Sümerler’den sonra Hititler, Frigyalılar, Lidyalılar, Likyalılar ve Kapadokyalılar’ın yaşamında da şarap yerini aldı. Osmanlılar’la birlikte dinin etkisiyle Anadolu’da şarap kültürü etkisini yitirdi.
Mısırlılar tarafından Avrupa’ya taşınan şarap, Fransa, İtalya ve Yunanistan’da yine dinin de etkisiyle bugünkü değerine ulaştı. Dünyada bağ alanı ve şarap üretiminde ilk iki sırayı Fransa ve İtalya alıyor. Günümüzün en kaliteli şarapları Fransa’da üretiliyor. Ancak, Amerika Birleşik Devletleri, Avustralya, Yeni Zelanda, Şili ve Arjantin gibi yeni dünya ülkeleri şarap alanında son yıllarda yükselen bir grafik izlemekte ve oldukça beğenilen şaraplar üretmektedirler.

Ülkemizde şarap üretimi son yıllarda artış göstermiştir. 

Geçmişten Günümüze Şarap

Taze üzüm suyundaki şekerin fermantasyon yoluyla alkole dönüşmesi ile elde edilen, birçok çeşide sahip olan ve medeniyet tarihi kadar eski bir içecektir şarap. Tarihte, "bereketin ve bolluğun" simgesi olarak anılan, efsanelerde en az buğday kadar yeri olan, tanrılara hediye olarak sunulan, varlığı tanrılara (şarap ve bağ bozumu tanrısı Dionysos, bağ ve bahçelerin bereket tanrısı Priapos) atfedilen üzümle ilgili söylenceler Nuh Tufanı’na kadar dayanır.
Nuh Peygamber ve şarap
Rivayete göre; Nuh Peygamber tufandan sonra hayvanları ile birlikte Ararat (Ağrı) Dağı eteklerinde yaşamaya başlar. Bir gün karnını doyurmak üzere civarda dolaşan keçi, oldukça neşeli bir biçimde geri döner. Bu hal günlerce devam edince, Nuh Peygamber; keçinin peşinden giderek onun bir meyveyi yedikten sonra neşelendiğini görür. Bu meyveyi kendisi de sever ve yetiştirmek üzere söküp kendi yerleşim bölgesine diker. Nuh’un neşesini kıskanan Şeytan, asmaları kurutur. Nuh Peygamber de üzüntüden yataklara düşer. Şeytan insafa gelir ve bu bitkinin yeniden canlanması için yapılması gerekenleri anlatır. Meyvenin kökü açılıp, yedi hayvanın kanıyla sulanırsa meyve canlanacaktır. Aslan, kaplan, köpek, ayı, horoz, saksağan ve tilkiden oluşan kurbanlar seçilip, kanlarıyla asma sulanır ve bir yıl sonra bitki canlanır.
İran efsanesinde ise şarabın keşfi şöyle anlatılır: Pişdadiyan sülalesinin ünlü hükümdarı Cemşit, bol bol asma diktirerek meyvelerinin halka dağıtılmasını emreder. Fakat bir senenin mahsulü çok olunca, halk tarafından kapalı kaplarda saklanan üzümlerin bazıları değişik bir tad alır; şırası acıdır ve zehirli sanılıp içilmez. Rivayete göre Cemşit’in en güzel ve en gözde cariyesi, şiddetli baş ağrıları çekmektedir. İyice canından bezen cariye, bu zehirli sudan içip canına kıymak ister. Fakat zehir sanıp içtiği şey onu öldüreceğine diriltir ve neşeli bir uykuya dalar. Uyandığında baş ağrısı kalmamıştır ve ruhunun dinlendiğini hisseder. Durumu Cemşit’e anlatır. Cemşit şırayı denedikten sonra ona "Ab-ı Hayat" (hayat suyu) adını verir. Şarabın tarihçesinin günümüzden 8000 yıl öncesine dayandığını gösteren bulgular vardır. Arkeolojik kazılarda ortaya çıkan eski kentlerde, yığınlar halinde üzüm çekirdekleri bulunmuş, çekirdekler üzerinde yapılan incelemeler bu bilgiyi doğrulamıştır. Bulgular asma ağacının ana vatanının Ön Asya olduğunu gösteriyor.
Şarabın vatanı Mezopotamya
Mezopotamya’da milattan 4000 yıl önce Sümerler tarafından şarap yapıldığı biliniyor. Sümerlerden sonra Hititler, Frigyalılar, Lidyalılar, Likyalılar ve Kapadokyalıların yaşamında da şarap yerini almıştır. Şarabın bu uzun yolculuğu, insanoğlunun ufkunu açmış, tutkularını alevlendirmiş, kimi zaman üzüntüye boğmuş, kimi zaman da karşılaştığı felaketlerin sorumlusu olmuştur. İşte bu yüzden antik dünya şaraba, yaşamını sağlamak için diğer besinlerden daha fazla önem vermiştir. Dinsel bir tema olarak algılanan şarap, her toplumda bir de şarap tanrısının var olmasına neden olmuştur. Mısırlılar tanrılarına Osiris, Yunanlılar Dionysos, Romalılar ise Bacchus adını vermişlerdir.
Yazıya bir şarap tutkunu Ömer Hayyam’ın şu dizeleriyle son verilebilir; “Gök yaban gülleri döküyor eteğinden / Bir çiçek yağmuruna tutuldu sanki çimen / Gül, şarap dolsun kadehimin lalesine/Mor buluttan yere yaseminler düşerken. “

Kaynak: http://www.tursab.org.tr/Dergial/225/sarap.htm

Directory: ga4

Download 261.01 Kb.

Share with your friends: