Garchi zug’um qilganlarni yoqtirmadim, She’r yozdimu bo’lak ishni qotirmadim, Tilim turib o’z tilimda gapirmadim, Bir eslasam eziladi bag’ri dilim, Ona tilim, kechir meni, onatilim. Onam “erkam” deb quchganda tunlar yarim, Erkim yo’q deb zirqiraydi bir joylarim, Paravozni hansiratgan bug’doylarim, Oltinlarim, ma’danlarim, ipaklarim, Ona tilim, kechir meni, ona tilim.
Muhammad Yusufning ushbu she’ridan olingan parcha orqali biz o’sha tilimizni botqoqqa qorishtirishga tajovuzlar ko’paygandan ko’paygan paytdagi holatni aksini hech qanday vositasiz ko’rishimiz mumkin. Nafaqat Mauhammad Yusuf balki butun xalq, ayniqsa, ziyoli, ijodkor qatlam o’z ona tilisida bemalol gaprolmas. Davlat ishlari rus tilida yuritilardi.Eng qo’rqinchlisi esa bu hodisa aholi o’rtasida ham rus tilining ommalashishiga, aksincha, o’zbek tilining qadrsizlanishiga sabab bo’layotgan edi
Share with your friends: |
